|
||||||||
|
De Texaanse singer-songwriter, gitarist en banjospeler Danny Kiranos uit Spicewood is een 36-jarige muzikant die in de muziekwereld optreedt onder het pseudoniem ‘Amigo The Devil’. Zijn muzikaal specialisme situeert zich in het genre van donkere folksongs over duistere thema’s als dood en moord. Dat klinkt nu niet meteen veelbelovend, maar we hebben ons toch maar de moeite getroost om eens aandachtig te luisteren naar de dertien nummers die hij heeft opgenomen op zijn nieuwste plaat “Yours Until The War Is Over”. Die albumtitel werd ontleend aan de beroemde zin die verpleegster Agnes von Kurowsky onder haar brieven schreef die ze naar haar gewonde minnaar en schrijver Ernest Hemingway stuurde aan het einde van de Eerste Wereldoorlog. Danny Kiranos groeide op in Miami als zoon van een Griekse vader en een Spaanse moeder die hem beiden tijdens zijn opvoeding allerlei stukjes van hun traditionele cultuur hebben ingelepeld. Dat heeft ongetwijfeld een behoorlijke invloed gehad op zijn latere componeerwerk, vooral dan in de donkere songteksten die hij voor zijn nummers schreef. Voor hij met muziek begon ging hij eerst nog naar een filmschool in Los Angeles omdat hij angstaanjagende horrorfilms wou maken. Maar die gedachten gaf hij al snel op en hij ging naar San Francisco, Californië om er in lokale clubs te gaan optreden als ‘Amigo The Devil’. Momenteel woont hij nabij Nashville in de staat Tennessee waar hij ook zijn eigen opnamestudio heeft gebouwd. In 2018 bundelde hij zijn drie eerste EP-tjes tot een debuutalbum dat de titel “Volume 1” kreeg. Tegen het einde van datzelfde jaar kwam hij op de proppen met zijn eerste volwaardige studioplaat “Everything Is Fine”. In de lente van 2021 volgde dan een tweede album dat “Born Against” heette en de voorloper werd van zijn derde plaat die we hier vandaag onder de loep nemen: “Yours Until The War Is Over”. Daarop brengt hij een mix van folk, country, bluegrass en Americana in dertien songs die we eerlijkheidshalve niet allemaal even goed vinden. Dat geldt niet voor de twee nummers die we op de bijgaande video’s weergeven: het op banjo gespeelde bluegrassy uptemponummer “Once Upon A Time At Texaco (Pt.1)” over de moord op de uitbater van een tankstation die overvallen werd en de ballad “The Mechanic”, de voor ons mooiste song uit dit album. Zijn favoriete instrumenten bij de nummers zijn akoestische gitaar en banjo en dat kunnen we in het vervolg op deze plaat nog eens duidelijk horen in de nummers “Cannibal Within” en “One Day At A Time”. Maar onze persoonlijke voorkeur gaat duidelijk uit naar de twee akoestische ‘storytelling’-tracks “Garden Of Leaving” en “Virtue And Vitriol” in de tweede helft van dit album. Ook de daarna volgende op Elvis Presley-wijze gezongen sixtiesrocksong “Stray Dog” valt bij ons trouwens best in de smaak. (valsam)
|